czwartek, 4 marca 2010

ja

słowo. zaimek. zamiast imienia. dwie litery tworzące słowo. słowo duże i małe.
oto jestem - ja. to, co robię, myślę, jak, gdzie, po co i dlaczego. jeden zaimek, a mieści w sobie wszystkie przymiotniki, czasowniki, rzeczowniki dookreślające go, krążące wokół niego jak elektrony wokół jądra atomowego. oto jestem ja. ale jaki ja? czy jak czytam w książce "ja", to jestem ja czy ten ktoś? słyszę "ja". jaki ja? jak cię nie widzę, to cię nie ma. ty jesteś ja, ona jest ja, on jest ja, ja jestem ja. no i co z tego, że ja. kiedy ja w tłumie tysięcy milionów ja jest tylko jednym z wielu.
ale ja to zawsze ja. nie ty, ona, ani nie on. nawet, jeśli ja składa się tylko z dwóch liter, gdzie indziej nawet z jednej, a w językach obcych dzieli z sobą fonetycznie oko albo "tak".

3 komentarze:

  1. mina olen mina - jak to mawiał klasyk u Kaurismakiego ;p (ciekawe, pamiętasz kto i gdzie dokładnie..?)

    OdpowiedzUsuń
  2. pikku pää! strzelam: światła o zmierzchu.

    OdpowiedzUsuń
  3. pudło :) Dryfujące obłoki :)) minaolenmina.

    OdpowiedzUsuń